Omzendbrieven

Het ontwrichten van het gezinsleven, neen, dat wil Belgische minister van Binnenlandse Zaken De Padt niet op zijn geweten hebben. In een omzendbrief schrijft hij dat het niet de bedoeling is om bij de verkiezingen van 7 juni koppels op te roepen als bijzitters in de stembureaus. Ook voor die sukkelaars van studenten zijn er maatregelen getroffen. Geen vervelende oproepingsbrieven. Examens gaan voor. U kent ons ondertussen een beetje. U begrijpt dat deze - pre-electorale! - verwennerij ons in het verkeerde keelgat schiet. Er wordt, lang op voorhand, ocharme een paar uur van de vrije tijd gevraagd en het is al te veel. Ons lijkt het bij uitstek de taak van een minister van Binnenlandse Zaken zijn onderdanen te wijzen op hun democratische plicht(en). Soit. Wie straks in onze buurt nog durft te mekkeren over de kloof tussen burger en politiek, kan zich aan een pandoering verwachten. Op dezelfde dag ook nog te horen krijgen dat het bergaf gaat met het aantal kijkers van Sesamstraat; trop is teveel. Meneer Aart vreest zelfs het einde. Tenminste, als men het uitzenduur niet opnieuw naar halfzeven verplaatst. Om klokslag vijf uur zit namelijk geen kip op de bank, laat staan kinderen. De meesten van hen moeten dan thuiskomen. Wie springt voor hen in de bres? Moeten Bert en Ernie niet dringend op audiëntie bij de Nederlandse minister Plasterk? Kunnen we dit misschien snel oplossen met een mooie omzendbrief?