Ding-A-Dong

Politiek pendelaar Vijnck staat in het oog van een Vlaamse storm. Zijn slingerbewegingen tussen Open Vld en LDD - een Tarzan waardig - maken zeeziek. Maar: daar bestaan pilletjes voor. Van een andere orde is de verontwaardiging over de dure eed die men deze overloper gezworen had. De zekerheid van een job. Kijk, dat begrijpen we nu niet, dat men daar over struikelt. Als wij goed ingelicht zijn doen onze liberale vrienden hier precies wat ze ook hun kiezers na 7 juni beloven: een job creëren. Jobs. Jobs? Jobs! Is het u ook opgevallen hoe dat woord de laatste weken op congressen allerhande als een heuse trofee wordt binnengehaald? De rode kameraden, de blauwe kostuums, de groene blaadjes, allemaal eisen ze het op. Een mantra lijkt het wel. Maar zegt het ook iets? In onze oren klinkt het als dat songfestivalliedje uit onze prille jeugd: Ding-A-Dong, u zeker bekend. Leuk deuntje, maar naar de tekst moet je beter niet luisteren. Helemaal niet erg overigens, als iedereen zich daarvan bewust is. Alleen vrezen we dat de verwachtingen van al die aangeblazen lucht ondertussen ver uitstijgen boven de stratosfeer. Met die verdomde wetten van de zwaartekracht wordt het neerdalen zeker pijnlijk. Tot zolang zingt iedereen gewoon vrolijk mee.