Mijn fiets

Zag u ons op een gloednieuwe fiets door T. sjezen? Het was geen zinsbegoocheling. Sinds een kleine week zijn we de trotse bezitter van een stalen ros met enig allure. In onze naaste omgeving geloofde niemand nog in ons voornemen die tweewieler aan te schaffen. De stemming was bijna neerslachtig. En toch, het is geschied. Over de grens en terug. Naar Baarle-Nassau. Zo ver zijn we al geweest. Om en bij 15 km, enkele rit. Haren wapperend in de wind, u kent dat. Maar ook: angst in het hart. Zo'n gloednieuwe fiets schijnt begerige blikken van fietslozen aan te trekken, met in het slechtste geval een diefstal tot gevolg. Laat daar nu net in Nederland een fraai product voor op de markt zijn gebracht. De hufterproof stadsfiets VAN MOOF. Het oerhollandse ontwerp van de opafiets in een 21ste eeuws jasje verpakt. Een versnelling en een terugtraprem voor slechts 13 kilo. Dynamo's met draadjes en/of externe fietslampjes werden geweerd. Die worden alleen gevandaliseerd. Zonder licht de straat op, dan? In het geheel niet. In de kenmerkende dikke bovenbuis van het frame is het geïntegreerd. Overdag laadt een zonnepaneeltje de batterijen in de lampjes op, bij valavond geven zij hun stralen af. Diep ontroerend, zonder meer. Net nog in de garage gaan kijken of ons exemplaar er nog staat. Op het spatbord kleeft voortaan een sticker van Mega Mindy. Vast genoeg om elke onverlaat flink af te schrikken.