Boerka

Coup de théâtre: de auditeur bij de Raad van State adviseert vandaag het hoofddoekenverbod op school te schorsen. Iemand al gemerkt dat het nog maar over een ding gaat? Het grote gelijk. Een stukje stof als alibi. Want, geef toe, de gezindten tegenover elkaar, dat praat toch makkelijker. In één klap zijn trouwens de dure woorden verdwenen. Pedagogisch project, islamofobie, en peergroup, niet te vergeten. Of wij recht van spreken hebben? Geen kinderen op de wereld gezet, noch wonend in een migrantenwijk is de facto gelijk aan stilletjes zwijgen. Ons gezond verstand denkt er anders over. Want: wat zouden wij, brave Vlamingen, over de vermeende onderdrukking van anderen toeteren als we zelf amper geëmancipeerd zijn. Hoe vaak verontschuldigt u zich voor uw eetlust? Welke maten vindt u perfect? Waarom wilt u er anders uitzien? Een boerka zou ons geen van allen misstaan. Om al die imperfectie te verhullen. Uniform en kneedbaar, ook. Zo heeft de onderdrukker het graag. Worden wie je bent? Soms heb je daar groen haar voor nodig.