Deze website wordt niet langer ondersteund in Internet Explorer. Update hier je browser voor een betere ervaring.

Forum

Ongehoord, eigenlijk. Wat men leest de dag na het Antwerpse Oosterweelreferendum. Sofismen waar zelfs de oudste Griek met open mond naar zou staan luisteren. U kunt er zich, desgewenst, straks in verdiepen. Van onze kant voelen we er helemaal niets voor die prietpraat te herhalen.
Door Astrid Wittebolle op 19 okt 2009
Tekst
Grenskijker

Ongehoord, eigenlijk. Wat men leest de dag na het Antwerpse Oosterweelreferendum. Sofismen waar zelfs de oudste Griek met open mond naar zou staan luisteren. U kunt er zich, desgewenst, straks in verdiepen. Van onze kant voelen we er helemaal niets voor die prietpraat te herhalen. Liever spelen wij ten dans: een polonaise voor de democratie. Kiezen. Voor of tegen. Daar gaat het uiteindelijk altijd om. Met argumenten, graag. Met gelijke munt. En consequent. Wandelend in de eeuwige stad, vroegen we het ons gisteren nog af. Hoe die er eigenlijk was gekomen, die kloof tussen de burger en de politiek. Waren het de valse beloften? Het windhaantjes-gedrag? Of was het toch de tijd? En wie er dan gestraft moest worden. Het antwoord kwam – onverwacht – van een kinderstemmetje uit de telefoon. “Hier zie ik allemaal kapotte stenen. Ruïnes heet dat.” “En wie heeft dat gedaan?” “De tijd.” “De tijd moet in de hoek gaan staan.” Juist. Ons aller plaats is op het forum. 

Vertel het verder: