Dada

Krokodillentranen, dat zijn het. Die van de tennissers Wickmayer en Malisse. Gisteren werden ze beiden voor de duur van een jaar geschorst door het Vlaams Doping Tribunaal. Absurd en onrechtvaardig, meldt een woordvoerder. Het zal wel. Mevrouw Gennez, voorzitster van Sp.a en in een vorig leven een tennisbelofte, denkt zich te moeten mengen in de discussie. Ze heeft vragen bij wat zij de ‘stroeve toepassing van de regelgeving over de whereabouts’ noemt. Zou de administratie in deze hoogtechnologische tijden niet veel soepeler kunnen verlopen? Chipje onder de sporthuid inplanten, mevrouw Gennez? Het povere argument van Gennez als zou de internationale sportgemeenschap ons uitlachen voor deze uitspraak, wie kan dat wat schelen? Er lijken ons wel ernstiger dingen te bedenken waar we Vlaanderen belachelijk mee maken. Dingen waar we mevrouw Gennez nog niet over hebben gehoord. Trouwens: iemand een idee wie aan de grondslag ligt van het Vlaamse decreet dat nu tot deze selectieve verontwaardiging leidt? Caroline? Onze vraag is even simpel als eenvoudig. Hoe moeilijk kan het zijn om ergens in te vullen waar men uithangt?
Deze zaterdag. In Leiden. Op de tentoonstelling ‘Van Doesburg and the International Avant-Garde: Constructing a New World’. Dada.