Deze website wordt niet langer ondersteund in Internet Explorer. Update hier je browser voor een betere ervaring.

Het milieu

In de aanloop naar de klimaatconferentie in Kopenhagen, doen ook wij een duit in het zakje. Voor ons geen gesponsorde trip met elektrische scooters. Niet de minste beweging maken we richting Denemarken. Wij nemen een roerloze houding aan. Die van de kleine - weliswaar zedig geklede - zeemeermin.
Door Astrid Wittebolle op 4 dec 2009
Tekst
Grenskijker

In de aanloop naar de klimaatconferentie in Kopenhagen, doen ook wij een duit in het zakje. Voor ons geen gesponsorde trip met elektrische scooters. Niet de minste beweging maken we richting Denemarken. Wij nemen een roerloze houding aan. Die van de kleine - weliswaar zedig geklede - zeemeermin. U hebt het helemaal begrepen: buiten het onderdrukken van wat krampen in de benen, verbruiken we nauwelijks energie. Die zit. Maar niet op een rots. We maken gebruik van Vouwwow, een stoel van gerecycleerd honingraatkarton, ontsproten uit de kokers van Maartje Nuy en Joost van Noort. Hij gaat gewoon plat mee onder de arm, en wordt - waar dan ook - in no time ontvouwd. Een prototype is het nog, straks pas in productie. Vandaag nemen we plaats voor het zwembad van T., in het stadspark van datzelfde T. Kwestie van ‘het koude water staat ons aan de lippen’ wat te accentueren. De sit down gaat door van zonsopgang tot zonsondergang. “Parapluutje mee?”, vraagt de immer bezorgde man van deze activiste. We zien de bui niet hangen en voor de zondvloed is het iets te vroeg. Als het haar maar houdt, denken we. Een pruik met lange lokken. Raffia, uiteraard.

Vertel het verder: