Smurf in het gras

Er staat een Smurf op ons glas. Een argeloze Smurf die de deur - toc toc - opent en - paf - een tennisbal tegen het hoofd krijgt. Onze maandagochtend, lijkt het. Wie het nieuws volgt, krijgt de moorden naar de kop. In mooi Nederlands voorgedragen. Vraagt u er om? Te weten dat meester Vermassen aanvoelt dat het hier een seriemoordenaar betreft. Te lezen van burger Anciaux dat de pers over de schreef gaat. Te begrijpen wat de man RJ bezielde. Hoe verblindend is het al die lichten te laten schijnen. Een superheld hebben we ondertussen niet zien vliegen. U weet wel, die iemand met de cape en/of het masker die het kwade voor ons uit de wereld helpt. Vraagt u er naar? Straks te moeten luisteren naar de conclusies van de psychiaters. Straks te straffen wat er te straffen valt. Te geloven dat alles weer beter wordt. Het decor waarin wij staan is een landschap met een vergezicht. Dat verder reikt dan het uur dat volgt. Verder dan dat laatste nieuws. Er ligt een Smurf in het gras te - zzzzzzzzzzzzzzz - slapen. Hij ontsnapt altijd aan Gargamel.