Deze website wordt niet langer ondersteund in Internet Explorer. Update hier je browser voor een betere ervaring.

Naar de maan

Als wij al eens iemand op een kanon naar de maan verwensen, dan is dat niet om daar gezellig te gaan uitwaaien. Onder onze ogen vandaan moet hij/zij. Leve de intergalactische vergetelheid! We kunnen dan ook bepaald niet lachen met de aankondiging van Royal Haskoning Architecten.
Door Astrid Wittebolle op 18 jan 2010
Tekst
Grenskijker

Als wij al eens iemand op een kanon naar de maan verwensen, dan is dat niet om daar gezellig te gaan uitwaaien. Onder onze ogen vandaan moet hij/zij. Leve de intergalactische vergetelheid! We kunnen dan ook bepaald niet lachen met de aankondiging van Royal Haskoning Architecten. Zij openbaren in het maandblad Quest van februari hun fraaie villa op de wachter van moeder aarde. Waar moet dat allemaal toch heen? Slechts even maakt de vertwijfeling zich van ons meester. Eenmaal er wat langer over nagedacht, is de omgekeerde beweging zeker zo aantrekkelijk. Samengevat: Wij nemen de eerste de beste vlucht naar de maan, en laten de rest voor wat het is. Zeker nu we, de aanvankelijke boosheid voorbij, de bouwplannen van naderbij hebben bekeken. Een doorzichtige sfeer die refereert aan de blauwe planeet waar men door de anders geldende wetten van de zwaartekracht - 1/6 van die op aarde - hoogteverschillen van 1m20 zonder trap kan overbruggen. Natuurlijke kringloop, eigen zuurstoftoevoer, elegant van kamer a naar kamer b zweven: het is ons op het lijf geschreven. Geloven we, alleszins. Of we iemand zullen missen? Dat occasionele roodborstje aan het raam. Wie ons liefheeft volgt ons. Toch.

Vertel het verder: