Minute soep

Zijn het bijzondere tijden? Of ligt het toch aan dat koude seizoen? Nooit zagen we zoveel mensen met een hang naar soep. Aan het stakingspiket. Voor Haïti. Als hartige traktatie bij de nieuwjaarsdrink in de straat. We putten troost uit groenten. De prei, de wortel en de ui. Onderschat ze niet. Wat is hun kleine boodschap? Iemand denkt aan u. Het kan een lieve mama zijn, die altijd weet wat we graag lusten. Een sterrenkok, voor één dag in de mess. Een buurman met een missie: een miljoen balletjes draaien. Iemand denkt aan u. Daar krijgen we het warm van. En zo vergeten we. Dat niemand naar de argumenten luistert. Dat de natuur wreed en onrechtvaardig is. Dat de familie op nummer 10 niet de minste moeite doet om fietsen netjes op de stoep te stallen. Hun wreedste straf zal zijn, de minute soep. Gevriesdroogd uit het zakje. Een kwelling als van Tantalus. Zo dichtbij, die aandacht van de ander. Maar het niet willen zien. En het nooit zullen krijgen.