In godsnaam

Een docureeks maken over de zin en de onzin van godsdienst(en), wellicht word je ervoor geroepen. Misschien is het omdat die stemmen ons niet bereiken, maar we begrijpen het opzet van ‘In Godsnaam’ nauwelijks. Hoe zouden de nauwgezet gemonteerde interpretaties van een Westerse vrouw ons kunnen verlichten? Zorgt de elektriciteit in de spaarlamp daar niet voor? Negen weken lang staan de radicale levenskeuzes van een handvol mensen op het programma, zo lezen we. Radicaal, staat er. We kunnen dus maar één ding concluderen: de drijfveer is niets anders dan polemiek. Als erover gesproken wordt, wordt er niet over gezwegen. Zoiets. Laat ons dat precies doen denken aan ene André-Joseph Léonard, kersverse aartsbisschop van België. Een man die - naar onze bescheiden mening - het katholieke geloof reduceert. Radicaliseert. Terwijl eigenlijk geen goeddenkend mens iets tegen die 10 geboden kan hebben. Wij zoeken niet meer naar het grote gelijk over miskleunen van kerken van mensen. We zijn al lang blij als we niet struikelen op ons pad. Als iemand met ons dezelfde kant uit wil.