Campagneleed?

De Nederlandse minister Ter Horst, baas van Binnenlandse Zaken, kreeg een schriftelijke vraag. Weinig vreemd, ware het niet dat het verzoek van PVDA-kamerleden Heijnen en Kalma enigszins verbaast. Ze pleiten voor uitstel van de gemeenteraadsverkiezingen. Zij vinden het te koud (sic) om campagne te voeren. Zo. De aandacht hebben ze. Voor wie uit de lucht komt vallen: binnen een kleine maand - op 3 maart om precies te zijn - staan bij de noorderburen de verkiezingen voor de deur. De bede aan mevrouw Guusje is er een van een grondig onderzoek naar de voor- en nadelen van een verdaging naar een warmer moment. En of ze meteen ook al de effecten van het weer op het opkomstpercentage in kaart wil brengen. Legitiem zult u zeggen, maar hadden de heren Pierre en Paul daar niet wat eerder mee voor de proppen kunnen komen? Wat is dat trouwens met die winterangst van tegenwoordig. In het schaatsland par excellence, kunnen gladheid en wat vlokken toch nauwelijks bezwaar vormen. Laat staan dat men daarom aan zijn democratische plicht zou verzuimen. Wij zien trouwens enkel voordelen in dit koudeoffensief. De sloten warme chocomelk, bijvoorbeeld. De mogelijkheid om voor iedere besneeuwde deuropening de partijnaam met strooizout in de sneeuw te smelten. De mutsen waarmee niemand zijn voordeel doet. De rode neus door de barre kou, zelfs: die hier prima refereert aan de kleur van de ideologie. En, nooit te onderschatten, de welwillendheid waarmee de neutrale medemens de verkleumde propagandist benadert. Slechts één vijand heeft de doorgewinterde militant: de regen. Dat natuurverschijnsel waarbij mensen chagerijnig worden. En pierenverdriet de plaats ruimt voor wapperende haren. Neen, in de regen moet u zich niet op campagne begeven. Er is genoeg paraplu in de politiek.