Kring

In het universum van deze multitasker gebeurt het dat we, gelijktijdig met het eten van een broodje, reclamefolders doorbladeren. Ter ontspanning. Soms zorgt dat voor een glimlach. Wanneer het ‘welzijnskonijn’ per kilogram wordt aangeprezen. Het konijn dat op diervriendelijke wijze is vetgemest en geslacht. Voelt u het ook? Pasen nadert. Straks verschijnen al die jonge diertjes weer in de wei. Straks doen al die jonge kinderen hun eerste communie. Dat wil de rooms-katholieke traditie. Ook wij waren, lang geleden, voorwerp van de inwijding in die gemeenschap. Net konden we lezen en schrijven, of daar verscheen Jezus in ons leven. De tekeningen die we voor hem maakten, de liedjes die we voor hem zongen, zelfs het stilzitten in de kerk: alles was leuk aan Jezus. En papa had toch ook een baard. Over de wezensverandering werd door ons, kleine meisjes, alleen in de grootste ernst gefluisterd. “Als we een boterham eten, eten we een beetje Jezus.” En:“Weet je. Wijn is eigenlijk bloed.” Dat delen. Dat bewaren van het geheim. Dat geloofden we. Om in de kring te komen.