De Brug

Internationale vrouwendag. Of dat geen gesneden koek is? Niet meer dan de ‘Dag van de Eekhoorn’. Mocht die al bestaan. Het is met die genderkloof zoals met elke andere kloof: ze is diep. Naar beneden kijken maakt dus alleen duizelig. Terwijl aan de overkant het groene gras wenkt. Geef ons een goede brug. In plaats van de huilerige praatjes over mannen die ons het licht in de ogen niet gunnen. Wij kennen minstens evenveel dames die de poten onder onze stoel met de glimlach afzagen. Dat we – voor hetzelfde werk – minder centen op onze rekening krijgen, is nog zo’n aberratie. Rijmt gelijkschakeling dan met rechtvaardigheid? Dat zullen al die mijnheren ver van ons bed met plezier lezen. In China verdient ook de man niet hetzelfde als de man hier. Een kleine bijkomstigheid. Heeft iemand zich al afgevraagd wat al dat uniforme in de wereld eigenlijk tot hoger doel heeft? Wat dacht u van: de massa kneedbaar maken. Veel makkelijker te controleren allemaal. Ook opkomen voor wie het slecht(er) heeft, kent zijn hiërarchie. Bovenaan staan de vrouw en de man zonder keuze. Die tijd en ruimte ondergaan. Zij krijgen van ons de voorrang, boven de seksegenoten die zich verongelijkt voelen. Dat is iets anders. Dat is een conversatie aan een goedgevulde dis, terwijl buiten de wereld vergaat.