Op krukken

Wie is het ontgaan? Nog sneller dan de man van zijn paard viel, is de prognose van zijn herstel al voorpaginanieuws. Vlaams minister-president Peeters heeft zijn steigerende ros niet in bedwang kunnen houden. Een fractuur van de heupkom is het resultaat. Binnen een week verlaat hij het ziekenhuis. Op krukken. Zo. Institutionele crisis afgewend. Het voorval is overigens een vette kluif voor wie van metaforen houdt, maar dat zou al te gemakkelijk zijn. De parallellen leggen tussen de politieke situatie in Vlaanderen en zijn hachelijke toestand. Neen. Zo zijn we niet. Wij zien eerder een spreuk aan de horizon verschijnen. Met daarin woorden als hoogmoed, voor, en val. Daar komt eigenlijk nauwelijks een paard aan te pas. In tegendeel. Het zou ons ook niet verwonderen als dra een wetsvoorstel wordt ingediend waarin men ten strijde trekt tegen de zwaartekracht. Afschaffen die handel. Of nog: iedere burger heeft recht op zijn twee krukken. Al dat ad hoc besturen, zou men daar eens geen rem op kunnen zetten? Wat zou George Clooney doen? We horen het Peeters denken. Misschien wat vrouwelijke ministers aan zijn ziekbed optrommelen? Fruitkorven van de fans breed in beeld brengen? Nu we eraan denken: het ziekenhuis van Herentals is maar een boogscheut van ons verwijderd. De mustang staat voor de deur.