Deze website wordt niet langer ondersteund in Internet Explorer. Update hier je browser voor een betere ervaring.

Blote danseressen

Hysterische tijden. Ze zijn haast een glimlach waard. We nemen de toevlucht in een titel. Blote danseressen. Eens kijken wie er dadelijk op zijn achterste poten staat. De kwezels en de valse paters. Weg ermede!
Door Astrid Wittebolle op 2 apr 2010
Tekst
Grenskijker

Hysterische tijden. Ze zijn haast een glimlach waard. We nemen de toevlucht in een titel. Blote danseressen. Eens kijken wie er dadelijk op zijn achterste poten staat. De kwezels en de valse paters. Weg ermede! Want of ze nu lange baarden dragen of het lichaam bedekken onder vele laagjes stof, altijd schuilt er toch een mensaap onder. Die met de uitgestoken wijsvinger, roerend in een suikerpot verwijten. Grote ruzies? Ze worden zelden gevoed door grote gedachten. Hun basis is het oerinstinct. Of aangepast aan nu: het cultureel zelfbehoud. Deze banaan is van mij, en jij blijft er met je fikken af. Hier ligt mijn territorium en jij komt er niet in. We kunnen het verpakken in alle woorden van de wereld, het blijft niets anders dan intrieste banaliteit. Daarom: onze hang vandaag naar blote danseressen. Geschilderd door de hand van de man Matisse, voor zes weken geleend uit Sint Petersburg, in Amsterdam. Staar u hier blind. Kijk uw ogen uit. En bedenk dat er altijd meer te dansen valt, dan te stampvoeten. Deze banaan is voor u.

Vertel het verder: