Hatsjie

Sinds Europees president Van Rompuy de edele kunst van de haiku introduceerde in onze contreien, kent deze Japanse dichtvorm een ware renaissance. Zo voelde minster van buitenlandse zaken - Vanackere Steven - de noodzaak bij de opening van de nieuwe Belgische ambassade in Tokio ook enkele woorden op papier te zetten. Iets met kerselaars en bloesem. Moet het verbazen dat de gevallen van allergie exponentieel stijgen in dit koninkrijk? Niet dat we u aan het niezen willen brengen, maar zijn meesterwerkje van cliché, bieden we met een zakdoek aan: Cherry trees in spring / embassy in a garden / blossoming friendship. (Hatsjie. Hatsjie.) Waar komt dat verschrikkelijke gebruik toch vandaan om zich, op eigen grondgebied nota bene, in te laten met zaken waarvan men duidelijk geen sushi gegeten heeft? Heeft dan echt niemand zich de moeite getroost om naar de tenen van die Japanners te kijken? Spectaculaire krullen. Maar het had erger gekund. Iemand van onze diplomaten had zich in het hoofd kunnen halen het Sakura-lied live te zingen. Als een groot gebaar. (Hatsjie.)