Rekenen

Met de keus voor de deur, hangen krasse uitspraken in de lucht. Naast de zoektocht naar zichtbaarheid van de kandidaat, is gehoord worden de andere noodzaak. Zo wordt dezer dagen de aandacht nog een keer getrokken op het berekenen van de verkiezingsprogramma’s die links en rechts aan de kiezer voorlegt. Wie kan daar iets op tegen hebben? Niemand, uiteraard. Met de Belgische situatie in gedachten - onze 27 dagen voor verkiezingen - lijkt deze opdracht misschien toch iets te hoog gegrepen. Missen we de tijd niet voor degelijkheid? Ons Rekenhof blijkt daarenboven ook niet toe te willen happen. Iets met verlies aan onpartijdigheid, voeren ze aan als argument. Dan maar eens over de noordergrens gepiept. Daar hebben ze een traditie van sommen maken. Zo stelt het Nederlandse Centraal Planbureau donderdag haar resultaten voor aan de pers (en de burger). Het wordt een toelichting op de opzet, de uitkomsten, het nut en de beperkingen van de analyses onder de noemer Keuzes in Kaart 2011-2015. Het zou ons plezieren moest daar een Belg zijn neus eens binnensteken. Er valt zeker wat uit te leren. Wie zich liever niet verplaatst, kan zich via De Baas van Nederland zeker laten gaan. Als bezoeker kunt u hier, op basis van de twaalf domeinen in de overheidsuitgaven en allerhande mogelijke belastingen, uzelf aan het roer van Oranje wanen. U zult merken dat voor een puik resultaat, soms vervelende keuzes gemaakt moeten worden. En dat, terwijl u wellicht van de beste wil bent, onvoorziene omstandigheden als (bijvoorbeeld) economische crisissen te allen tijde roet in het eten kunnen (en zullen) strooien. Om maar te zeggen: rekenen kan altijd. Betalen moet.