Luisteren

We luisteren naar Radio 1. Bent u in de war? Dat kan. Toch is dit mysterie eenvoudig te verklaren. In Vlaanderen staakt de openbare omroep. In Nederland niet. Het is (een) andere radio. Zeker op een hoogdag. Hun verkiezingsdag. Is onze democratie nog houdbaar? Het is onderwerp van gesprek. Geloof ons vrij: de luisteraar wordt hier niet behandeld als de eerste de beste guitige kleuter. Zo wordt een begrip als ‘algemeen belang’ opnieuw in het strijdperk geworpen. Wat is er geworden van de politiek die dat algemeen belang laat primeren op het individuele belang? Waarom wordt verondersteld dat wie het luidste roept - in mediatermen: het meest verstrekt wordt - de mening van de meerderheid verkondigt? Goede communicatie houdt altijd een evenwicht in. Tussen de gesprekspartners. Tussen de ideeën. Radio en tv leven van de tegenstelling. Ligt daar niet de vertekening? Want, zeg nu zelf, het is niet de burger die bepaalt wie het forum krijgt. Niet in verkiezingstijd, maar ook niet daarbuiten. We kunnen daarom ontgoocheld zijn in de politiek, maar misschien gaan die media ook niet vrijuit. De neutrale journalist bestaat niet. Meer nog, die hoeft niet te bestaan. Maar weten van waar de wind waait, vermijdt een warrig kapsel op een verdwaasd hoofd. En nu gaan we aardbeien eten. Met slagroom.